آرام بخش

از مغازه خسته و ناراحت اومد خونه 

وضو گرفت و بدون اینکه لامپ اتاقو روشن کنه رفت روی تخت دراز کشید 

رفتم پیشش میگم چیشده؟ 

میگه فعلا بشین پیشم بعد میگم بهت 

نشستم کنار تخت 

دستامو گرفت و چشماشو بست 

چند دقیقه گذشت میخاستم بلند شم براش آب بیارم گفت بمون هیچی نمیخام 

یکم که گذشت شروع کرد به حرف زدن 

خوشحالم که وسط هر گرفتاری و شلوغی زندگی بازم ته تهش دلمون به وجود هم خوشه 

میدونیم هر سختی هم که باشه همین که همو داریم بزرگترین دلیل برای ادامه دادنه...